Անձրև՜, քեզ ո՞վ կփայփայի՜,
Կգուրգուրի՜…
Անձրև՜, քեզ ո՞վ գի՜րկն իր կառնի,
Եթե Հո՜ղը,
Եթե Հո՜ղը չլինի…
* * *
Հողը փախչո՜ւմ է ոտքերիս տակից,
Ինչ-որ թևե՜ր են ինձ տանում վերև,
Մի բաժակ ջո՜ւր էր՝ խնդրեցի Բախտից-
Բախտը տվեց ինձ մի ամբո՜ղջ հեղեղ:
Ինչ-որ մի ո՜ւժ է բարձրացնում ինձ վեր,
Գիտե՜մ, որ Հողը շուտով չի՛ լինի,
Չե՜մ պատկերացնում թե առանց ստվե՜ր-
Կյանքն ի՞նչ կլինի:
Արցունքս պահում եմ, որ չդատարկվե՜մ…
Միգուցե՞ նորից մի ամառ գա թեժ,
Կամ մի նոր գարուն խելագա՜ր ու խե՜նթ…
Եվ ուրախության արցունքներ թափեմ:
Իսկ հողը փախչո՜ւմ է ոտքերիս տակից,
Փորձում եմ գոնե՜ ստվերս բռնել,
Փորձո՜ւմ եմ կառչել ի՜նչ-որ մի բանից,
Փորձո՜ւմ եմ, փորձո՜ւմ,
Փորձո՜ւմ եմ ապրել…
