Հազա՜ր ու մի գիշեր հեքիաթվեց իմ մեջ,
Մեղավոր լեզուս օծեց կուրծքդ նուրբ,
Ու գոտկատեղդ վա՜ռ ծիածանվեց
Աչքերիս լույսով:
Ու միացա՜ն բարձունքները բերկրալի,
Մեր աչքերում երազանքներ գոյացան,
Ու ֆալոսը - միամի՜տ ու երկրային
Ե՛րգն իր երգեց անվարան:
Ու հնազանդ քո կանացի քմայքին
Ո՜ղջ աշխարհը կա՛նգ առավ,
Օրհնվո՜ւմ էր պահը սիրո կատարին
Ու լսվում էր հառաչանքի մի խորալ:
Քա՜ղցր էր կյանքը ու գեղեցի՜կ մեզ համար
Մի մեռած անցյա՜լ էր, ապրո՛ղ մի ներկա,
Չարածի համար չկա՛ր դատարան,
Արածի համար հատուցո՜ւմ չկար:
Թե անմե՜ղ եմ ես-
Անարցո՛ւնք մնամ,
Թե մեղավո՛ր եմ՝
Աչքս սրբելու մատներդ հո կա՞ն…
Դու ինձ կներե՞ս, երբ որ առանց քեզ
Նորի՛ց բարձրանամ
Գահավիժելու կատարը լեռան…
16.08.17 Երևան
