Կիսատ-պռատ շա՜տ բաներից ես հոգնեցի,
Սպասումներից կիսատվեցի,
Կիսատներին Աստվածացրի,
Մեծարեցի՜, վեր հանեցի,
Դատարկվեցի ու լռեցի՜...
Ինչքա՜ն կիսատ հեքիաթների հավատացի,
Հնարեցի ու ամպերին հասցրեցի:
Կիսատների տված դասով ես դաղվեցի,
Ինչքա՜ն կիսատ-պռատների ես սպասեցի:
Այնինչ պետք էր կիսատները դեն շպրտել,
Ու դատարկվե՜լ,
Ու մաքրվե՜լ,
Ու նորովի վերածնվել՝ ԱՌԱՆՑ ԿԻՍԱՏ-ՊՌԱՏՆԵՐԻ...
ԳՈՀԱՐ ՄԵԺԼՈՒՄՅԱՆ
22.11.2016