Բոլոր գրառումները

Ամեն մեկի համար էլ դժվար է սկսել: Ինչպես սկսել, ինչից, երբ, արդյոք սկսել, թե մոռանալ, մի քանի րոպե շեղել ինքդ քեզ այլ բանով ու մոռանալ: Կհիշես մեկ էլ մի քանի օրից, բայց ոչ նույն կրակով, ոչ նույն ...

Կորցրա, որ գտնես: Մոռացիր, որ հիշես: Մեկ էլ կզգաս, որ կորցնելը, գտնելը, մոռանալը կամ հիշելը ոչինչ են: Ուղղակի պետք էր ինքդ քեզ չբզկտել, սպասել հարմար առիթի ու ամբողջ ուժով գրկել, ոչ թե սեփական ուժերդ ...

Էլ չեմ հապաղի ... Քանի անգամ եմ կրկնել ու նորից հապաղել ...Միթե այդքան դժվար է ամեն ինչ ժամանակին անել ... Գոնե շտապեի, գոնե ժամանակից առաջ ընկնեի, բայց չէ ... Էլի հապաղեցի ...Հապաղեցի ու կորցրեցի ...

Անգամ ես եմ կյանք տալիս ... Ես, ում անունն է դատարկություն ... Տալով քեզ կյանք ավելի եմ դատարկվում ... Դատարկություններում էլ ավելի խորն եմ սուզվում ... Փաստում եմ, դատարկն էլ է կյանք տալիս ... Տվել ...

Խաղում եմ ... Վատ, թե լավ. ընտրել եմ ... Ընտրել եմ խաղը ... Նայելով աչքերիդ մեջ խաղում եմ ... Էլ չեմ ամաչում, կորցրել եմ ամոթը: Կորցրեցի մի քայլ առաջ, երբ կորցրեցիր քոնը: Երևի հիմա չհասկանաս էլ, էլ ...

Կրկին մենակ եմ ... Բայց չէ որ մի վայրկյան առաջ ինձ հետ էիք ... Էլի մի խոսք, մի շարժում, ու էլի մենակ եմ ...Խոսում եք, շարժվում, նայում աչքերիս մեջ, բայց ոչ լսում եմ, ոչ տեսնում ... Միթե է էլ չկամ, ...

Սպասել, թե նորից սիրել ...Ասում են, թե նորից չեն սիրում, սիրում են կրկին: Միթե ...Արդյոք քանի անգամ ես դու, սիրելի ընթերցող, սիրել քո կյանքում, ու որքան հիասթափվել, որքան դառնացել ու չարացել: Քանի ...

Կարծում ես չի ցավում ... Չէ, պարզապես սովոր է ցավին, ինչպես սովոր է դարբնի ձեռքը կրակին, ինչպես սովոր է անձրևանոցն անձրևին ...Չէ, որ պարզապես ցավն էլ հենց նրանում է, որ սովոր է ցավին, սովոր է կրակին, ...

Վստահել ... Արդյոք կվստահես տերևին, եթե գտնես ուրիշ ծառի կողքին: Արդյոք երբևէ կրկին գետնից կվերցնես տերև, սրտիդ մոտ կպահես, կփսփսաս անցյալիդ, ներկայիդ ու պայծառ ապագայիդ մասին, եթե գտնես ուրիշ ծառի ...