«Ինձ ընկեր լինելու համար ինքը պետք է պատերազմ անցած լիներ»: Ահա այսպես է արտահայտվել Աշոտ Աղաբաբյանը նրա ու Գյումրու քաղաքապետ Վարդան Ղուկասյանի հարաբերությունների մասին (Աղաբաբյանը Արցախյան Ազատամարտի մասնակից է): Նա նաև ասել է, որ եթե սկսի խոսել Ղուկասյանի մասին, վերջինիս ընտանիքն իսկ իրենից կհրաժարվի: Նրբությունների մեջ խորանալու ցանկություն չունեմ, սակայն հիշելով վերջին տարիներին Գյումրու և այնտեղի բնակիչների թե' տնտեսական, թե' հոգեկան վիճակը, ակամա սկսում եմ ինքս մտածել նույն բանը, ինչ Աղաբաբյանի շուրթերից արդեն հնչել է: Տխուր է, երբ երկրիս օրենք գրողներն են այս վիճակին հասել...