Հոդվածներ

     Որքան եմ ուզումես քեզ հետ լինել, որքան եմ ուզում քեզ ամուր գրկել, որքան եմ ուզում քեզհետ զրուցել, քեզ հետ ծիծաղել և քեզ հետ լռել, որքան եմ ուզում քեզ հետերազել, քո կողքին քայլել, աչքերիդ նայել, քեզ սիրել, սիրվել, ինձ քո մեջ գտնելև քեզ հետ ապրել, ուղղակի ապրել:
    
     Պետք չի սիրելիս, պետք չի զարմանալ, Կարող ես հանգիստ թողնել հեռանալ, Ել չեմ բարկանում, չեմ խելագառվում, Տեղի անտեղի արցունք չեմ թափում, Կյանքն ինձ փոխել է, խելացի դարձրել, Սովորել եմ ինքս ինձ գնահատել, Հասկանում եմ, որ ոչինչ չի փոխվի, Ինչ լինելու է, մեկ է կլինի, Ինչ իմաստ ունի խենթի պես ապրել, Քեզանից բացի ոչինչ չտեսնել, Չէ, մի զարմացի, ես չեմ խենթացել, Ուղակի հիմա նոր եմ հասկացել, Որ երբ լքում են քեզ ու հեռանում, Այդպիսով կյանքը դեռ չի վերջանում:
    
     Մենք ամեն ինչ արեցինք Շտապելով ու փութով, բան չտեսանք, սիրելի՛ս, Բայց հուսացինք, թե շուտով Սերն ամեն ինչ կհաղթի, լավ կընթանա ամեն ինչ...Չէ՜, սնեցինք մեզ սուտով...Դու տեսնում ես, իմ անգի՜ն, Երազանքը մեր փարթամ Հիմա դարձել է անշուք, Հիմա դարձել է տարտամ, Նա մի ստվեր է թվում, բայց մի ստվեր՝ետևում, որից պրծու՜մ էլ չկա-Մեզ է անվերջ հետևում...
    
     Ես քե՛զ չեմ ատում, Ես սե՛րն եմ ատում, Որ հոգուս վրա մի բույն է դրել, Ու սիրտս իր մեծ թակարդն է առել... Չէ՛, չեմ ատում քեզ, Սերն եմ ատում ես, Որ երակումս արյուն է դարձել Ու աչքիս առաջը պատ է շարել... Սերն եմ ատում ես, Սերն այդ աներես, Որ չի հարցնում. «Սիրել ուզո՞ւմ ես»:
    
     ԵՐՋԱՆԻԿ ԵՂԻՐ ԴԱՎԱՃԱՆ ԻՄ ՍԵՐ Իմ դատաստանը ես եմ կայացրել, ինձ մի մեծ պատիժ ու աչքերիդ դեմ, բայց եթե անգամ ինքս ինձ հարցնեմ որ մեղքիս համար??անշուշտ կլռեմ ուսերս թափ տալով կպատասխանեմ ես ինչ իմանամ. իրականացնողը դու ես լինելու կգնդակահարես հարսանեկան քո հրավիրատոմսով, ես կգամ անխոս քո հարսանիքին դու անհոգ եղիր երբեք ցույց չեմ տա թե ով եմ եղել, թե ով ես եղել դու ես չեմ հարփի շատ, որ կարողանամ աչքովս տեսնել ոնց են տանում քեզ, իսկ երբ կհանեն ձեր տանից արդեն հարսի շորերով ես մեղմիկ ձայնով սիրուս պես հզոր սիրով լի սրտով կօրհնեմ ձեր կյանքը, կանաչ ճանապարհը, բայց ես էլ կգամ քո կողմից խնամի, իսկ երբ փեսացուդ հարցնի ես ով եմ?հուզմունք ու թախիծ մեջդ կպահես կարող ես արդեն էտպես էլ ասել չգիտեմ ով է ես ինչ իմանամ?իսկ երբ ներս կմտնեն սպիտակ վարդերով զարդարված հարսանյաց սրահը բոլորը կգոչեն շնորհավոր նորապսակներին ես էլ կգոչեմ, կենած կխմեն եսել կխմեմ, համբույր կգոչեն դու բոլորի զիլ ձայնը կլսես եսել կգոչեմ, իսկ երբ կհնչի հարսի փեսայի պարը ավանդական ձեր երկուսի հետ ես էլ կպարեմ գեթ մի անգամ երազանքս իմ լոք մի անգամ հարսի շորերով ես քեզ հետ պարեմ թեկուզ և արդեն ես ով եմ?իսկ երբ հուզմունքից չդիմանամ լացեմ ու խնդամ ու երբ փեսացուդ հարցնի նորից թե ինչու եմ ես այդքան հարփել? կասես հարփած չե խենթ է խելագար, իսկ երբ նվիրեն նվերներն արդեն ամենավեջում, ես կմոտենամ քեզ ու կնվիրեմ քեզ համար վաղուց առած ու պահած մեր նշանդրեքի մատանին մոռացված ու մի երկու խոսք կասեմ քեզ համար, քեզ համար էր սա թող քեզը լինի, իսկ ամենավերջում ձեր հարսանիքի, որ առանձնանաք վայելելու ձեր գիշերը իմ երազած չմոռանաս ինձ մի պահ կմոտենաս ձեր պատուհանին կտեսնես հեռվում ճրագ է վառվում դա իմ սիրտն է, որ լուսնի պես հզոր քո սիրած տղան ինչպես է դարձել մի թույլ մոմի լույս, որ հանկարծ մոտենա քո փեսացուն քեզ զարմացած կասի տես ինչ գեղեցիկ մոմի լույս է կասես դա լուսին էր հզոր այսօր մոմի լույս դարձած այրվում է մարմանդ ու հանգչում դանդաղ, իսկ երբ կգրկի մարմինդ իմ շոյած դու շուտ կքաշես վարագույրը որ ես չտեսնեմ ինչպես է վայելում իմ երազանքս ընչեղած մի օտար, իսկ արավոտյամ կմնաս իր գրկում հանկարծ կտեսնես քո առաստաղին իմ այրված սրտի չայրված ոսկե տառերով գրված արևի շողից հավերժ փայլատակող խոսքերս հիշատակ ԵՐՋԱՆԻԿ ԵՂԻՐ, ԴԱՎԱՃԱՆ ԻՄ ՍԵՐ. Եթե կյանքում ամուսնանամ, աղջիկ ունենամ անունը կդնեմ քո անունը: