Երևակայությանս խորը ծովում պատկերդ եմ փնտրում: Աստվա՛ծ իմ, ինչու՞ չեմ գտնում: Սեր կոչվող հսկա նավում քե՛զ եմ փնտրում: Աստվա՛ծ իմ, ինչու՞ չեմ գտնում: Անգամ հույս կոչվող փոքրիկ ու մութ սենյակում Աստվա՛ծ իմ, ինչու՞ նրա պատկերը չեմ գտնում.... Գուցե նա չկա: Գուցե նա թաքնվու՞մ է: Միգուցե նա էլ ինձ պես գիտակցում է, որ սխալ է իմ փնտրտուքը: Բայց ես փնտրում եմ: Աչքերս փակ վազում եմ ու ուզում եմ հասնել ինչ-որ մի կանգառ, ուր դու կլինես կանգնած, ու կասես «սպասում էի»: Գուցե այս խոսքերը կյանքում չհնչի: Գուցե ոչ-ոք չսպասի: Դա բան չի փոխի իմ սրտում, մե՛կ է, շարունակելու եմ երևակայությանս խորը ծովում պատկերդ փնտրել ու չգտնել…
Բինա
