Լիբերալները սիրում են խոսալ օրինականությունից, օրենքից ու կարգից ու էդքանով հանդերձ՝ ազատությունից, մի հասկացություն, որը լիբերալի համար միշտ դուրսա գտնվում օրենքից ու կարգից, երբ խոսքը վերաբերումա սեփական նպատակահարմարությանը: Սա մեծագույն դեմագոգիանա, որին միշտ դիմումա լիբերալ անգրագետ նախիրը:
Հիմա, եթե Վարդան Պետրոսյանը անզգուշորեն խախտելա ճանապարհային երթևեկության կանոնները, որոնք հանգեցրել են մի քանի երիտասարդ մարդու մահվան, ըտեղ երկրորդ կարծիք չէր էլ կարա ըլներ: Օրենքա խախտվել, մարդը պետքա պատասխանատվության ենթարկվի: Բայց արի ու տես, որ լիբերալ ամբոխը շարժվումա կնգա նման էմոցիաներով ու տեղնուտեզը մոռանումա իրա կողմից քարոզած օրենքի, կարգի ու օրինականության մասին: Եթե Վարդան Պետրոսյանը ազատ արձակվի, կնշանակի, որ մարդ սպանելը խրախուսելի քայլա նրանց համար, ովքեր որ վայելում են արվեստով հրապուրված ժողովրդի որոշ մասի համակրանքը: Սա անթույլատրելիյա:
Դատարանում պետքա հայտնվի նույնիսկ ազգի հերոսը, ով խախտելա օրենքը ու կարգը: Սրա շուրջնա համախմբվում ու պայմանավորվում ապրել հասարակությունը, որը վերաբերումա ցանկացած մարդուն: Այլ բանա, որ լիբերալ դեմագոգիկ էգոիզմը չափից դուրս վերա կանգնած հասարակական, ընդհանուրի, մեծամասնության շահից ու բացի իրա նպատակահարմարությունից այլ բան չի ուզում ճանաչի:
Ընենց որ, Վահե Ավետյանի հայհոյանքները անհասցեյա ու անիմաստ: Քրֆելը հեշտա, իսկ լիբերալ էգոիզմը սպանելը՝ դժվար:
Վարդան Պետրոսյանի կնիկ ֆրանսուհի փաստաբանն էլ մի տեսակ իբր ՝՝ապշած՝՝ էր, թե ո՞նց կարելիյա նման օրենսդրություն ունենալ, որդեղ թեկուզ անզգուշաբար, անփութության հետևանքով մարդ սպանելու, բայց այնուամենայնիվ՝ հանցագործության համար, նման վատ հոդվածներ են հասնում...
Դե, մենք պատմություն համեմատաբար մնացած լիբերալ նախիրի լավ գիդենք: Գիդենք, որ Ֆրանսիան էսօր մարդասիրության օրրանը չի ու ըտենցը չի էլ էղել իրա դարերի պատմության ողջ ընթացքում՝ հակառակ նրա, որ էդ երկրում են առաջինը հնչել ԱԶԱՏՈՒԹՅՈՒ՜Ն, ՀԱՎԱՍԱՐՈՒԹՅՈՒ՜Ն, ԵՂԲԱՅՐՈՒԹՅՈՒ՜Ն մասոնական նշանակությամբ բառերը:
Հեղինակ՝ ՍՏԵՓԱՆ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
Շվեդիա, Էնշոփինգ
03.09.2017
