Հոդվածներ

     Մենք կհանդիպենք պատահաբար
     Նույն սրճարանում, նույն սեղանին,
     Վաղուց տեսած չենք լինի իրար
     Եվ կկարոտենք բավականին։
     Ես կգամ երևի իմ կնոջ հետ,
     Դու ամուսնուդ հետ ՝ ինձ անծանոթ,
     Եվ լուռ նայելով աչքերիդ մեջ
     Ես կտեսնեմ մի խոր կարոտ։
     Թաքուն կխմենք իրար կենաց,
     Հայացքով թաքուն կբարևենք,
     Եվ ոչ մի բառ ու հնչյուն չասած
     Անծանոթի պես կբաժանվենք։
     Միայն թե վերջում բաժանվելիս
     Կտեսնեմ ՝ ամուսինդ ինչպես,
     Կնոջս հանկարծ թաքուն կասի՝
     -Գիտես ինչքան եմ կարոտել քեզ։
    
     Գուրգեն Մանուկյան