Makaleler

Այս առավո՜տն էլ նմանվեց

Այն հոգնած կնոջ դեմքին,

Որ մի «Բարի լույս» նետեց

Ու… անցավ իր գործին:

Տանջվե՜ց լուսաբացը

Գարնան անձրևների մեջ

Ու չհուզեց ժամանակը՝

…Առաջանալ չե՛ս ուզում

և չես ուզում ե՛տ նայել:

Ներսումդ հուշե՜րդ են այրվում՝

Ինչպես հույսե՜րը տաճարում,

Հոգնած մի կին է աչքերումդ

Ու լուսաբա՜ց – խավարում…

Գեղեցիկ ես ուզում անցնի

Ամե՜ն վայրկյանը կյանքիդ,

Հոգնած մի ձայն հեռո՜ւ-հեռվից

Հարցնո՜ւմ է.

- Սուրճդ բերե՞մ, սիրելիս…