Թարթիր աչքերդ արագ-արագ: Ամուր փակիր: Հիմա բացիր: Բարև: Դու նորից ապրում ես: Չկարծես, թե կմոռանաս, բայց կշարունակես ապրել: Նույն շենքերն են, փողոցները, մարդիկ, բայց դու փոխվել ես: Ապրում ենք նույն քաղաքում, շնչում նույն օդը, բայց այնքան օտար ենք: Ատում եմ մայիսը: Փորձում եմ մոռանալ, բայց…
Խնդրում եմ բարևիր մեր բոլոր երազանքներին, բոլոր խոսակցություններին, վեճերին: Բարևիր անցած-գնացած օրերին: Նրանց կփոխանցես, որ ես շատ կարոտել եմ: Բարև, հարազատ դարձած, անիմաստ ու կոպիտ բարեկամ: Բարև, իմ ամեն բառը անտեսած ու ամեն խոսքս հումորի վերածած ընկեր: Վերջին անգամ եմ քեզ ասում, որ ես արդեն իսկապես մեծացել եմ: Վերջին անգամ գրում եմ քո մասին ու վերջին անգամ ասում եմ` մնաս բարով:
