․
Ես չեմ հասկանում․
Ինչպե՞ս է լինում,
Որ Շեքսպիրին իր կուռքը դարձրած աշխարհի համար
Ազնվությունը մնում է լոկ բառ․․․
․
Ես չեմ ընկալում իրողությունն այս,
Հասու չեմ սրան,
Բայց հասկանում եմ, թե ինչպես եղավ,
Որ քսաներորդ դարը լուսավոր
Հանկարծ հայտնվեց խավարի մեջ խոր։
․
Ես չեմ հասկանում իրողությունն այս,
Բայց պարզաբանել կարող եմ հստակ,
Դարձնել մատչելի կույրերի համար, խուլ ու համրերի,
Որ տեսանելին երբ միտումնավոր տեսնել չենք ուզում,
Այն մի օր նաև մեր աչքն է մտնում։
․
Երբ որ չենք լսում ճիչն արդարության,
Օրերից մի օր հենց մենք ենք ճչում։
․
Ճչում ենք այնպես,
Ինչպես աշխարհը տասը դար առաջ,
Քսան դար առաջ
Եվ քսաներորդ դարում լուսավոր․․․
․
Ես չեմ հասկանում․
Ինձ հասկացրեք,
Թե ինչպե՞ս, ինչպե՞ս կարելի է դեռ
Չհասկանալ այս պարզ հասկանալին,
Բաց-հասկանալին,
Որը վաղուց մեր զույգ աչքն է մտնում․․․
․
20․08․2023