Երբ այսօրվա փողոցում տեսնում եմ քաղաքական խաժամուժին
Զարմանք եմ ապրում ընդամենը,
բայց երբ նրանց շարքերում տեսնում եմ հայ մտավորականին (ոչ թե վայ-մտավորականին)
մի տեսակ ԱՄԱՉՈՒՄ եմ,
մի տեսակ ԱՏՈւՄ,
մի տեսակ ուղղակի ԶԶՎՈւՄ
Հարգելի ՄՏԱՎՈՐԱԿԱՆՆԵՐ
Շատ անգամ են իրենք կերել քեզ չեն տվել ...
Շատ անգամ էլ իրենք էլի կուտեն քեզ տալ չեն...
Հայրենիքը բոցերի մեջ է,
Կրակի վրա յուղ լցնողներն էլ ՄՈՌԱՆՈՒՄ ԵՆ, որ հայ ժողովուրդը ԻՐԵՆՑ այնքան ձայն չի տվել, որ կարողանան վարչապետ հեռացնել:
Մտածեք այդ ուղղությամբ ու ՀԻՇԵՔ, որ ռոբի ու սերժի հետ դեպի արդարություն գնացող ճանապարհը տանում է ԱՆԴՈւՆԴ
Սրանք կգան (Աստվա՜ծ չանի)
Նորի՛ց կգա ո՜ղբ ու ցավ,
Միթե՞ կարգն է այս աշխարհի՝
Գահին բազմի՜ թրքի լամուկն ազգադավ:
