Սպասման տարածությունը սառույցի մեջ նախշեր է,
որտեղ երևում է աշխարհը շրջված,
որտեղ սպասում ես ինձ,
որտեղ ես չկամ՝
սահել ընկել եմ մատներիցդ ցած…
Ափերիդ ջերմությունը հալոցքն է սրտիս,
Դու լա՛ց ես լինում -
Սի՛րտս է լալիս,
Ծովի վրա ձյան փաթիլն է նստում
Ու հալվում ցավից…
Պատերազմ է խորթ –
Աչքերիդ խորքում,
Սպասումն է Հույսի հետ բախվել,
Շուրթերիդ մեղավոր բացվածքում
Կուսական մի ժպիտ է սառել…
Մահանում եմ ես այդ պատերազմում,
Որ ինձ հետ մահանա նաև բախումը -
Վախի ձեռքերով այտերդ է շոյում,
Երկարակյաց,
սրիկա Սպասումը…
Տատանվում ես նուրբ, ալիքի նման,
Սպասման ու Վախի սահմանին,
Մեկ սպասմանն ես ապտակում անխնա,
Մեկ ծնրադրում ես Հույսին:
Սպասո՞ւմն ես ընտրում, թե՞ Վախի մահը,
Թե՞ աչքերս ես քսում
Աչքերիդ,
Գրկում ես գլխիվայր շրջված աշխարհը,
Սեղմում կաթնահամ կրծքիդ:
… Վերադառնում է աշխարհն իր նախկին դիրքին
Սպասման կոտրված զրահով,
Հոգնած ու սոված մարմնիդ…
Շուրթերս են ննջում դողալով…
Ս.Ումառ-Հարությունյան
