21-րդ դարի կտավս Զարհուրանքով, սրտնեղությամբ ակաղձուն`
Նկարեցի մոլորակի հեռուները բյուրավոր,
Սիրահոժար չարչարվեցի ապարդյուն,
Կտավումս արտացոլվեց մի մոր կերպար սգավոր:
Փոթորիկներ, արյան գետեր ամենուր,
Երկրաշարժեր, ցասում, կսկիծ ու պարտված հաղթություն,
Ցունամիներ, ընդվզումներ համընդհանուր,
Եւ պատերազմներ ստոր և գունավոր հեղափոխություն:
Ու դառնացած, ինքս ինձնից վիրավորված`
Փորձի փութով լուսավորել գորշությունն իմ կերտած,
Բայց այդ պահին չար զորությամբ գերբնական
Մի ուժ կարծես ըմբոստացրեց խենթ վրձինս մոգական:
Ինչու?, եղբայր, ինչ? պատահեց քեզ հանկարծ,
Որ խրտնեցիր, բորբոքվեցիր` հիվանդի պես դիվահար,
Միթե? բիրտ է հրաշքն Աստծո արարած
Կամ մռայլ է, անկյանք, անսիրտ, ինչպես դալուկ սիրահար:
