Հայերի մոտ կա ևս մի ախտանշան: Էդ լևոնիզմնա:
Եթե առաջին սեքսը երբեք չի մոռացվում, պետքա որ չմոռացվեր նաև առաջին, ընդ որում՝ մասսայական բռնաբարությունը, որը տեղի ունեցավ հենց Լևոնի կառավարման տարիներին ու որի պատասխանատուն ինքն էր: Ինձ ըտենց էլ չհաջողվեց հասկանալ, թե էդ ի՞նչ մոգական ուժի տերա Լևոնը, որ կարողացելա մոռացնել տա իրա կառավարման ժամանակ տեղի ունեցած համազգային մասշտաբի բռնաբարությունը, որը նույնիսկ արագացված իներցիայով ընթանումա մինչ օրս: Երիցս իրավացի էր Հիտլերը, երբ ասում էր, որ ԱՄԲՈԽԸ ԿԻՆԱ: Այսինքն մազոխիստիկա հոգեբանությամբ, սիրումա բամփվել, բռնաբարվել ու անմիջապես հաջորդ օրը, եթե ոչ կես ժամ հետո, մոռանալ թե՛ բամփվելը, թե՝ բռնաբարվելը ու նետվել իրա դահճի գիրկը: Ցավալին էնա, որ լևոնական կարա ըլնի անգամ պրոֆեսորի կոչումով դասախոսը ով դասախոսումա ակադեմիաներում ու բուհերում... Ավել հասկացողություն պահանջել կրտսերներից երևի անիմաստա:
Երկրորդ ու երրորդ բռնաբարիչներն էլ ծննդյան օրեր ունեն: Լավ բան չի սպասվելու, բայց շնորհավորանքները համոզված էղեք՝ անպակաս կլնեն:
Հեղինակ՝ ՍՏԵՓԱՆ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
Շվեդիա, Էնշոփինգ
09.01.2018
