Վանիկ Հովակիմյան (Անանուն, Մի օր ես կգամ) ...
Ծնվել է 1994 թվականին Նոյեմբերի 3-ին, Եղեգնաձորում ....
Սկսել է ստեղծագործել 2012 թվականից, նույն տարում գրվել է Հայտնի պատմվածքներից մեկը` «ՄԻ ՕՐ ԵՍ ԿԳԱՄ» պատմվածքը, որով նա մուտք գործեց Հայ Իրականություն:
Բլոգեր, և ստեղծագործող:
Անանուն կեղծանունը ստացել է, իր անբացատրելի կերպարի հիմվան վրա:
2012 թվականից -ի վեր, գրել է ավելի քան 200-ից ավելի պատմվածք և արձակ:
Նրա ամենահայտնի Պատմվածքն է` Մի օր ես կգամ Պատմվածքը, որ միջ այսօր կարդացվել է 300.000 անգամ, 100ից ավելի երկրներում ապրող Հայերի կողմից:
Նրան հենց որոշ ճանաչում բերեց, հենց պատմվածքը:
2013 թվականին հրապարակեց մի շարք պատմվածքներ, որոնցից ամենամեծ հաջողությունը բաժին ընկավ` «ՆԱ ԵՎ ԳԻՆԻՆ........ կյանքիս 18-րդ և վերջին գիշերը ...» էրոտիկ ստեղծագործությանը, որը միջև այսօր ընթերցվել է 200.000 անգամ:
Բացի ստեղծագործելուց, կարողանում է նկարել, գեղենակարչությամբ զբաղվել, սական ավելի վաղ տարիքում:
Նրա խոսքերով`
Երբ սկսեցի գրչով նկարել, հասկացա, որ այն ինձ մոտ ավելի գեղեցիկ է ստացվում:
Սակայն երբեք չեմ դադարում նկարել, գրիչը իմ վրձին է, ապրածս տարիները իմ կտավը, իսկ ներկերը հոգիս:
Նրա ստեղծագործություները շատ այլ տեղերում են լույս տեսել, նա այսօր համարվում է ամենաընթեցվող երիտասարդ ստեղծագործողներից մեկը:
Նրա խոսքերով`
Ինձ ընթերցում են ոչ թե նրա համար, որ գեղեցիկ եմ գրում, այլ նրա համար, որ այդ տողերում մարմնավորում եմ ընթեցողին, և նկարագարում եմ նրա ապրումները:
Նրա պատմվածներից հայտնի ստեղծագործություն է` «Ծերացած Գեղեցկություն» Պատմվածքը '
Այն միջ այսօր կարադացվել է 35.000 անգամ:
Պատմվածքը հիմնված է Կարինե անունով, մի ծեր պարուհու կյանքի վրա:
Հեղինակը շատ գեղեցիկ է նկարագրում պատմվածքում հերոսուհու յուրաքանչյուր միմիակն ու շարժումը:
Պատմվածքը միակ ստեղծագործություն է, որը հիմնված չէ Անանունի կյանքի վրա:
Նրա խոսքերով`
Ես չեմ կարող նկարագրել այն ամենը, ինչ չեմ կարող զգալ, ապրել, չեմ կարող անգամ մտքի ծայրով անցկացնել հորինելը, ես չեմ հորինում, ես ստեղծում եմ ստեղծվածը, ես գրում են ապրածը, ես նկարագրում եմ զգացածս, ես չեմ կարող երբեք հորինել, որևէ միտք ու բառ, ես չեմ կարող որևէ կերպ դավաճանել ինքս ինձ, ու զբաղվել ինքնախաբեությամբ ...
2014 թվականին, նա պասիվ կերպով զբաղվեց իր ստեղծագործական կյանքով, անգամ նույն տարում, հայտատարեց, որ որոշ ժամանակով թողնում է գրելը, ինչը շատ մարդիկ բացասական կերպով արձագանքեցին:
Սակայան որոշումից երեք օր հետո, հրապարակվեց` «**** եմ ուզում հմայքդ» ստեղծագործությունը:
Որը միջ այսօր ընթերցվել է` 50.000 անգամ:
Պատմվածքը քննադատվեց, որոկվեց Հայ Գրականության բռնաբարություն:
Նրա խոսքերով`
Որքանել ինձ քննադատում են, սխալ համարում, ես լավ գիտեմ, որ այն ինչ զգում եմ, դա կլինի կիրք թե ոչ, դա պետք է տաս թխթին:
Ես զգում եմ, ես ապրում եմ ....
ես չեմ հրապարակում բոլորի համար, ես հրապարակում եմ նրանց համար` ովքեր կկարողանան հասկանալ այն ամենը, ինչը կոչվում է սեր և կիրք:
Վերջին ստեղծագործությունը հրապարակվեց վերջերս` «Սուսսսսսսսսսսսս սիրում եմ» ստեղծագործություն էր, որ որոշ չափով մեղմեց խառնաշփոթը:
Վանիկ Հովակիմյան (Անանուն) Առեղծվածային գրող, այսօր շատերը նրան համարում են երկրորդ Սևակ, շատերը նրան քննադատում են միայն նրա համար, որ Սևակյան շունչ կա նրա տողերում:
Նրա խոսքերով`
Ես ուզում եմ տեսնեք ինձ, ինձ սիրեք, այլ ոչ թե ամեն կերպ իմ մեջ փնտրեք Սևակ, ես ուզում եմ նկատեք այն ամենը, ինչ անում եմ ես, նկատեք այդ խորությունը, նկատեք զգացմունքները, ես վստահ եմ կնատեք, թե որքան տարբեր եմ ես ...........
Առեղվածային տողեր, առեղծվածային առեղծվածային կերպար:
Նրա խոսքերով`
Ծիծաղելի է երբ մարդիկ ինձ տեսնելիս զարմանում են, համարում տարօրինակ ....
Ինձ կարդալիս համարում խորը, անհաս:
Ուզում եմ յուրաքանչյուրը գիտակցի, որ իր մեջ ապրող ցանկացած կշիռ ունեցող զգացունքը խորն է, անհաս, առեղծվածային:
Ես ուրիշ չեմ, պարզապես մարդիկ չեն ուզում տեսնել իրենց յուրահատկությունը:
Նրա ստեղծագործություներին կարող եք ծանոթանալ այստեղ` http://rockvan.blogspot.com/
