Հերքում ես քո ցավը` հագնելով ժպիտը
Ոռնում է անցյալը ու ձայնը կոպիտ է:
Բավ չեն էլ խաղաղ երգերդ հլու
Բռնակալի դեմ պատերազմելու:
Թե անվարան ես եկել է պահը
Կամ ազատությունն է քոնը, կամ մահը
Ել պատվիդ խամրող ցոլքին ընդառաջ
Ու մի խոնարհվիր ռեժիմի առաջ:
Երբ հայրենիքդ պատում է մաղձը
Ու մեղավորը զավթում է գանձը,
Երբ ժողովուրդտ հանգչում է դանդաղ
Դու պիտի վառես կրակն անհապաղ:
Դու պարտավոր ես վերցնել մահակը
Երբ գահն է վերցրել աղվես ստահակը:
Բայց քանի հլու տանում ես խաչդ
Դու նրանց ստրուկն ես, իսկ կինդ հարճը: