Ուղղակի չգիտեմ էլ որտեղից սկսեմ:
Արդեն յոթ տարի էր ինչ մամայիս խնդրում էի ինձ շուն առներ: Տաս օր առաջ երազանքս իրականացավ, իմ համար առան Մինի Յորկ ցեղատեսակի շուն: Դե ոնց բոլորը, ես արդեն կապնվել էի իրա հետ, ապրում էի իրանով, նույնիսկ կողքից որ լսում էին ոնց եմ հետը խոսում, մտածում էին գժվել եմ: Մի խոսքով ես իմ Նիկին բերած օրվանից բան չէր ուտում, անընդհատ հետ էր տալիս, ես զանգում եմ իրա վիտիրինառին ասում եմ գիտեք ինչ կա, իմ շունը բան չի ուտում հետ ա տալիս, ասումա բան չկա շատ ա ուտում դրանիցա: Դե էլ ինչ ասեմ ետ մարդուն եթե ինքը բան չի հասկանում շներից: Տանում եմ շանս մի ուրից վիտիրինառի մոտ, հինգ ասեղ սրսկում են, ասում են եթե էլի վատ կլինի հաջորդ օրը տանեմ ամպայման: Չգիտեմ ինչ հրաշքով շունս ետ երկու օրը լավ ա լինում: Երրորդ օրը նույնիսկ ուժ չի ունենում քայլելու: Ես էլի զանգում եմ են մարդուն ով միջնորդա հանդիսացել ու ետ հիվանդ շանը վաճառել ա: Ասում եմ գիտեք բերել եմ բժշկի ու բժիշկը ասումա որ ես շունը յուրաքանչյուր պահի կարա սատկի: Ու ստանում եմ են պատասխանը, որ ինքը չի գտնում են մյուս վիտիրինառի համարը: Էն բժիշկը ով ամեն ինչ անում էր շանս կյանքը փրկելու համար, սիստեմայա մյացնում, հետո ասումա ճիշտը ասեմ, որ ձեր շունը վատա: Բերում ենք տուն, դեղեր ենք տալիս, են ինչ բժիշկը ասել էր, սկզբում ընդունումա, հետո սկսում ա հետ տալ, ու տաս րոպե անց տեսնում եմ, որ էլ չի շնչում: Իդեպ հիմա ձագերի մոտ շատ ուժեղ վիրուսա տարածված, որը գալիսա չպատվաստված մորից: Հոգեգան ծանր ապրումներ և այլն: Դե ես արդեն երկու օրա լացում եմ: Շատ մեծ սթրես էր:
Երևի օրերից մի օր էլի շուն կունենամ:
Իսկ են մարդիկ ովքեր բան չեն հասկանում շներից, ուղղակի խորհուրդ ՝զբաղվեք են գործով որից գոնե մի քիչ գաղափար ունեք: Բոլորը իմ պես մեծահոգի չեն:
