Статьи

    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
     ԻՆՉՊԵՍ ՎԱՐԴԱՆԱՆՔ -և պարսից հարբած փղերը

1000՞, 500՞, 50՞ թ՞ե 1. Նույնիսկ մեկ նահատակի մայր եթե ասեր ՝, մի մոտեցեք որդուս շիրիմին, ոչ դու ոչ քո խամաճիկները պիտի ոտք չպիտի դնեիք Եռաբլուր:
     Քո Աշոտի՞կն էր էնտեղ պառկած, Ավինյանի եղբայրն էր, թե՞ Ֆալլոսի գերու անմեղսունակ եղբայրը:
     Ձեզնից որևէ մեկը հարազատ ունե՞ր Եռաբլուրում իհարկե ոչ: Ին՞չ էիր ցուցադրում՝ քո պաշտպանված լինելը ժողովրդից. Մի կողմում Հայոց գենի ճիչն էր, որ չէր հասնում քո ականջին, մյուս կողմից կասկածելի արյան խառնուրդով վախկոտների բանակը: Ներս մտար Եռաբլուր, որ ին՞չ .ոչ –ինչ.
     Մեղքերիդ փունջը մի փշով էլ ավելացավ…
     Ուրիշ ոչինչ, ուրիշ ոչինչ…
     Ո՞վ է տեսել հանրահավաք շիրմատանը …

Իբր ուղերձիդ իբր միջնամասում փառք տվեցիր Զոհերին ու անամոթաբար ավելացրիր՝ փառք նաև նրանց, ովքեր դեռ պիտի իրենց կյանքը նվիրեն Հայրենիքին: Էլի ինչ գույժ ես բերելու մեզ

Հասմիկ Մելքոնյան
     Գյումրի