Ինձ չփնտրես սովորական, անհրապույր,
Հազար որտքի ուժն զգացաց ճամփաներին:
Ես էլ չկամ…
Սեր չփնտրես նեղ աշխարհի մեջ սեղմված,
Սիրուց խեղդված իմ սրտի մեջ:
Նա էլ չկա…
Շունչս նույնպես չորոնես այն սենյակում,
Որից ահա հեռացել եմ, վաղուց ջնջվել:
Դուռը փակ է…
Թե իսկապես գտնել կուզես` ես այստեղ եմ`
Անշարժ, անխոս, անհոգ-հանգիստ, մի քիչ ուրիշ…
Ծաղիկները չմոռանաս…