Makaleler

Ինձ չփնտրես սովորական, անհրապույր,

Հազար որտքի ուժն զգացաց ճամփաներին:

Ես էլ չկամ…

Սեր չփնտրես նեղ աշխարհի մեջ սեղմված,

Սիրուց խեղդված իմ սրտի մեջ:

Նա էլ չկա…

Շունչս նույնպես չորոնես այն սենյակում,

Որից ահա հեռացել եմ, վաղուց ջնջվել:

Դուռը փակ է…

Թե իսկապես գտնել կուզես` ես այստեղ եմ`

Անշարժ, անխոս, անհոգ-հանգիստ, մի քիչ ուրիշ…

Ծաղիկները չմոռանաս…