Ողջ աշխարհում տարածված երևույթ է, որ ցանկացած «աչքի ընկնող» մարդ կարող է նախանձի առարկա դառնալ նրանց համար, ովքեր ունեն ցածր ինքնագնահատական: Այն մարդիկ, ովքեր չեն կարողանում կյանքի կոչել իրենց ծրագրերն ու մտահղացումները, սկսում են շրջապատում նկատել ավելի նպատակասլաց մարդկանց, որոնց ձեռքբերումները նախանձ են առաջացնում: Մասնագետների հավաստմամբ` նախանձի զգացումն առաջ է գալիս խոր անբավարարվածության և թերարժեքության հետևանքով: Ինքնավստահ մարդն անգամ չի էլ պատկերացնում, թե ինչ բան է նախանձը` մինչ իր թիկունքում այդ նախանձը տարածում է գտնում արդեն ատելության տեսքով` «Ինչո՞ւ նա, եթե ոչ՝ ես»: Իմ զրուցակից հոգեվերլուծաբան Լիլիթ Կրտյանի խոսքերով` նման մտածմունքներն ու էմոցիաները օրգանիզմում սկսում են առաջացնել թունավորում և անգամ կարող են հանգեցնել ներքին օրգանների քայքայման: Նախանձի և ատելության զգացումը հաճախ հանգեցնում է մի շարք հիվանդությունների` շաքարախտ, քաղցկեղ, վախեր և այլն… Վախի հետևանքով առաջանում են ոչ կայուն հույզեր: Շատ հաճախ նախանձն ու ատելությունը վախի հետևանք են: Բայց գիտակցելով հիվանդության առաջացման պատճառները` անգամ հոգեկան ամենածանր վիճակում մարդը կարող է դրան դեմ գնալ սիրո ամենազորեղ զենքով և այդպիսով ազատվել հիվանդության պատճառ հանդիսացող բացասական հույզերից: Մի շարք հոգեբանների կարծիքով` այս «հիվանդության» դեմ ամենաարդյունավետ դեղամիջոցը ՍԵՐՆ է: Ուստի եթե կա սեր, ապա այլևս կարիք չի լինի վախենալ նախանձի և ատելության արդյունքում առաջացած մահաբեր վտանգից: Ապրե՛նք առողջ…
Լուսինե Մարկոսյան
