Զրուցակիցս «Արցունքներս թող կիսատ մնան» բանաստեղծությունների ժողովածույի հեղինակ, գրող՝ Հայկ Զոհրաբյանն է...
Երբ ես 18 տարեկան էի երազում էի արժանի ընտանիք ունենալ:
Գրելը ինձ համար ապրելաձև է՝ նորովի վերածնվելու և կյանքը հասկանալու։
Գիրք, որը պիտի կարդան բոլորը դա կյանքի թարթված և չկարդացված էջերն են, որ պետք է անպայման հասցնել կարդալ:
Եթե հանդիպեի Հյուգոին կհարցնեի ինչու՞ սիրեցինք և ոչ։
Ես ամեն անգամ հուզվում եմ իմ աչքին տեսանելի սերերի հուսահատությունից։
Եթե մեկ միլիոն դոլար ունենայի իսկ եթե չունենայի՞) ) հումորով անցնենք հաջորդ հարցին:
Երազանք որ դեռ չի կատարվել:
Իմ «ՈՒշացած երազ» ը ես դեռ չեմ տեսել, կմեկնաբանեմ, երբ այն հասանելի լինի իմ աչքերին:
Եթե կարողանայի ժամանակը հետ տալ
Մինչ մտածեմ այդ հարցի շուրջ, գուցե ներկայում ինձ բախտ վիճակվի սիրահարվել, եկեք չշեղվենք այս հուսադրող ներկայից և այն վառ գալիքից։
Կինը ում ես կսիրահարվեմ կլինի ո՛չ թե անհրաժեշտություն, այլ կյանքը իմաստավորելու համար։
Լավագույն կոչումն ինձ համար ոչ սարքովի հարգանք վայելող մարդ լինելն է։
Ես Հայկ Զոհրաբյանն եմ և ես
Ե՛ս էլ եմ սիրում, սիրում եմ սիրե՜լ
Ու անմնացորդ նվիրվել մեկի՛ն,
Ոչ թե իմ բաժին սիրուց դժգոհել
Ու կեղծավորվելով տրվել ուրիշին:
Նշեմ, որ շուտով լույս կտեսնի նաև գրողի «Ուշացած երազ» բանաստեղծությունների ժողովածուն:
Հեղինե Ղոնախչյան
