Կեսգիշերին բաց է դուռը երազիս,
Իսկ դու ինձ երբեք այցի չես գալիս,
Սիրո ջերմ խոսքեր ինձ չես շշնջում,
Ախ, ինչու սիրտս քեզ չի մոռանում..
Խռով ես ինձնից, ինչու... չգիտեմ..
Արդեն մեր սիրուն էլ չեն նախանձում
Վարդերը այգուս կարմիր ու փայլուն,
Արևի շողից սիրտս էլ չի ջերմանում,
Րոպե է սա դեռ, բայց դար է թվում...