Կարոտը նորից տանջում է հոգիս,
Կարոտը կրկին ճնշում է մտքիս,
Այն ստիպում է հիշել քեզ նորից,
ՈՒ ստիպում է արտասվել կրկին..
Բայց ես չեմ ուզում անցածը հիշել,
Քո տված ցավը նորից վերհիշել,
Ուզում եմ անդարձ մոռանալ ես քեզ,
ՈՒզում եմ կրկին հեռանաս ինձնից...
Սակայն ինչ օգուտ..
Հիմա դու ինձնից հեռու ես դարձյալ,
Բայց և մոտիկ ես...իմ սրտի մեջ ես...
Ու քո հայացքը հետևում է ինձ,
Քո խենթ աչքերը ժպտում են հեռվից,
Ու ստիպում են տանջվել ինձ նորից...