-Թեյի բաժակները շատ լավ են շոմպայնի համար: Փարիզում մենք հենց այդպես էլ խմում էինք:
-Դու եղել ես Փարիզո՞ւմ:
-Այո, պատերազմի սկզբին:
-Իսկ դու այնտեղ երկա՞ր մնացիր:
-Մի ամսից շատ:
-Նրանք ձեզ այնտեղ շա՞տ էին ատում:
-Չգիտեմ: Հնարավոր է: Ես չէի նկատում: Մենք աշխատում էինք չնկատել դա: Չէ՞ որ մենք այդ ժամանակ հավատում էինք այն ամենին, ինչ մեզ ասում էին: Եվ մենք ուզում էինք որքան հնարավոր է շուտ վերջացնել պատերազմը, նստել արևի տակ՝ սրճարանի առաջ և խմել անծանոթ գինի: Մենք դեռ շատ երիտասարդ էինք: