Ես քեզ հետ եմ...այն խղճուկ կիլոմետրերը, որ հիմա մխվել են մեր միջև անզոր են ու ոչինչ: Երբ հեռավորությունը լոկ մի քանի հազար ոտնաքայլ է, երբ ճանապարհներն են բաժանում մեզ` այդ միևնույնն է, ես քեզ հետ եմ.... Այն պայծառ առավոտը, երբ քնկոտ աչքերդ արևի լույս են որսում...Ես արևի հետ ամեն անգամ իմ "բարի լույս"-ն եմ քեզ ուղարկում: Բաց պատուհանից այն սառը օդը, որ ագահորեն դու կուլ ես տալիս...Քամու թևերին իմ շունչն է խաղում, օդում կարոտս պտույտ է տալիս ու գիրկդ գալիս: Ես քեզ հետ եմ ամեն վայրկյան, ամեն վայրում` տանը, դրսում, թե մետրոյում...քեզ թարս նայող այն ծերուկի հայացքում ու լուռ անցորդում: Ամենուր եմ, կողքիդ...Երբ մութ սենյակում դու քուն ես մտնում, ես մթության մեջ քունդ եմ հսկում, ես այն ծիծաղն եմ, որ ցավդ է բուժում... Թող այդպես լինի, այն ծխախոտն եմ, որ անկուշտի պես թոքերդ ես քաշում, այն եմ, ինչ միշտ կողքիդ է լինում...դու չես նկատում, բայց ես քեզ հետ եմ, կողքիդ եմ...հեռվում:
|
