Եթե ես հարուստ լինեի՜, ես կգնեյի առավոտներ քո կողքին, մայրամուտին կհետևեի քո պատուհանից, իսկ դու քնած կլինեիր ինձնից քիչ հեռու գտնվող անկողնում: Եթե հարուստ լինեի, այնքա՜ն հարուստ, որ կարողանայի գնել ամենն ինչ ցանկանամ` ես կգնեի ժպի՜տդ: Երբ ժպտում ես` ես սիրում եմ առավոտը, թեկուզ քեզնից հեռու, քո ծիծաղով ես սիրում եմ կյանքն ու մարդկանց...քո ժպի՜տը, այն գին ունի՞: Ես հարուստ լինեի՜ ու կգնեի քո շուրթերից հնչող բոլոր "բարի լույս"-ները, "սիրում եմ քեզ"-երդ, կիրականացնեի ամեն տեսակի "երանի"-ներդ...Ես այնքա՜ն հարուստ լինեի, որ գնեյի ժամանակը ու նվիրեյի մեզ, այն թեկուզ վազեր, բայց չհասներ, չբաժաներ մեզ: Ես քո կողմից սիրված լինելու երջանկությունը կգնեյի: Տեսնես քանի զրո ինձ կնվիրեր քեզ հետ բացվող առավոտներ, ժպիտ ու սեր: Ես երանի՜ այդչափ հարուստ լինեի:
|
