Статьи

     Ու կանցնի ժամանակ,
     Մենք կհասկանանք, որ արդեն օտար ենք,
     Որ մեր ընկերությունը էլ չկա,
     Որ միայն անցած ձմռան երազի էջերում կմնա:
     Կանցնենք փողոցով,
     Իրար կողք – կողքով,
     Բայց ետ չենք դառնա
     Իրար չենք ժպտա:
     Եվ եթե հանկարծ մի այլ մեկը
     Մեզանից մեկի անունը կտա,
     Մեր հիշողությունում մոռացված ձմռան հուշը կարդնանա,
     Որ կստիպի շուրթերը մեր ժպտա:
     Ու մենք կհիշենք, որ ժամանակին
     Իրար ճանաչել ու շատ ենք ՍԻՐԵԼ,
     Եվ այդ դեմքի հիմար ժպիտը երկար այդպես դեմքներիս կմնա,
     Ու երկար այդպես իրար կփնտրենք,
     Բայց չգտնելով կրկին կկորցնենք:
     Եվ ամեն անգամ իրար հիշելիս
     Մի հուշ կարդնանա մեր սրտի խորքում
     Ինչպես ձմռան աստղերն են երկնքում մարում,
     Այդպես էլ կրկին հուշերն են մեր մարում: By Haya