Լևոն Շիրինյան կոչվածի բախտը բերելա, որ իմ ժամանակ ինձ քաղաքագիտություն չի դասավանդել մանկավարժական համալսարանում: Ինքը էն տեսակ «քաղաքագետա», որ իրան իրավունք վերապահեց օրերից մի օր ռազմագիտական նշանակության հարցեր քննարկել ու խոսալ էն մասին, թե ո՛նց կարա Հայաստան կոչված ողորմելի գոյացությունը մենակով լուրջ պատերազմ վարի Թուքիայի հետ: Ու սա իրա միակ ավանակային հայտարարությունը ու «վերլուծությունը» չի:
Եթե սա քաղաքագետա կոչվում, ուրեմն Սեռժն էլ իրա փայ մտնող ախպոով մեծ հայրենասեր մարդիկ են:
Բայց մարդ կարա՞ էդքան դեբիլ ըլնի ու փորձի էս աստիճան հրապարակավ դեբիլացնել ժողովրդին: Լուրջ եմ ասում՝ վայ մեզ, որ մեր քաղաքագիտական «միտքը՝՝ սրա նման պետպատվեր ունի ու պտի իրա նման դեբիլ մտքեր կրող սերունդ բուծի:
Մեծ համոզվածությամբ կարելիյա ասել, որ եթե սրա նմանը կա ու դասավանդումա ԲՈՒՀ կոչվածում, ապա նման դեպքում մենք ապագա բառիս բուն իմաստով չունենք:
Հեղինակ՝ ՍՏԵՓԱՆ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
Շվեդիա, Էնշոփինգ
20.09.2017
