Հոդվածներ

Հայոց պատմության խրատը պարզ է. հազարամյակներ շարունակ մեր գլխավոր թշնամիները եղել են ագահությունն ու ընչաքաղցությունը, որոնք որոշ անհատների կողմից միշտ ավելի բարձր են դասվել, քան ազգային շահերը:

Պատմության ընթացքում անվերջ կորցնելով եւ կրկին ձեռք բերելով պետականությունը, 20-րդ դարի վերջին մենք հնարավորություն ստացանք ինքնուրույն ապրել եւ արարել մեր մեծ հայրենիքի մի փոքրիկ հողակտորի վրա:

Սակայն նախ եւ առաջ պետք էր վերլուծել, թե ինչպիսի արժեք է ներկայացնում անկախությունը որպես այդպիսին հայկական քաղաքակրթության հետագա զարգացման տեսանկյունից եւ արդյոք անկախ պետականության գոյությունը պարտադիր պայման է հայկականության հիմնարար արժեքների պահպանման եւ թարմացման համատեքստում:
    
    
     Արթուր Ղազինյան