Չնայած տխուրա միտքս ու սառելա ներսումս սիրտս, Բայց հիմքը հավատնա հոգումս որ չես մարի լուսավոր հույսս:
Ես ու դու կապված էնք մի ամուր կապով, ու էտ իմ նպատակնա, որով ես կոգնեմ որպիսզի փոխվես: Ես ուզւմ եմ նա լինի այն մարդը ում ես տեսնում եմ իրականում, որը ոչվոք չի կարողանում տեսնել: Բոլերը մտաում թե նա անօգնական երեխա է, որը ոչինչի ունակ չէ, որը այնքան թույլ է որ չի կարող անգամ նպատակ ունենալ: Եվ ես ինքս ինդ հարցնում եմ՞.
-միթե աշխարհը կուրացել է: Ես հավատում եմ որ են մարդը ում եսվ եմ տեսնում իրականա, ինքը բարիա միազամանակ կոտրված: Աստված իրանից խլելա իր մորը, բայց մի օր ոտքի կկանգնի ու էտ ժամանակ ես միայն կժպտամ մտքումս ասելով՝
-Շնորհակալ եմ Աստծուց որ կարողացա ինձ այդքան թանկ մարդուն երջանկացնել: