Խնդրում ենք սպասել...
Logo

Բաժանորդագրվել լրահոսին

Այսօր`  երեքշաբթի, 10 դեկտեմբերի, 2024 թ.

Հոդվածներ

Լենինը և ցարական Ռուսաստանի 4-րդ Պետական դումայի բոլշևիկյան ֆրակցիան

19:31, շաբաթ, 08 հունիսի, 2024 թ.
Լենինը և ցարական Ռուսաստանի 4-րդ Պետական դումայի բոլշևիկյան ֆրակցիան

Ստորև ներկայացված հոդվածը, որ տպագրվել է «Լենինգրադյան պրավդա» թերթում (1928 թ., հունվարի 21), որոշեցի հասցեագրել նրանց, ովքեր համառորեն հորդորում են կամ պահանջում, որ մեր ԱԺ ընդդիմադիր պատգամավորները հրաժարվեն մանդատներից՝ հույս ունենալով, թե այդ կերպ հնարավոր կլինի իշխանազրկել կառավարող ուժին:

***

Հոդվածի հեղինակը՝ Ալեքսեյ Բադաևը՝ երբեմնի բանվորը, որ նախորդ դարասկզբին դարձել է հեղափոխական շարժման ակտիվ մասնակից և բոլշևիկների կուսակցությանն է անդամագրվել 1904 թվականին, Սանկտ Պետերբուրգի նահանգի բանվորների կողմից ընտրվել է 4-րդ Պետդումայի պատգամավոր ու եղել այդ դումայի բոլշևիկյան խմբակցության անդամ: 1914 թվականին սկսված Առաջին աշխարհամարտը սանձազերծողների դեմ պայքարող բոլշևիկներից շատերը ձերբակալվել են: 1914-ի նոյեմբերին ձերբակալվել է նաև Բադաևը և այլ բոլշևիկ պատգամավորների հետ 1915 թվականին աքսորվել է։ Հոկտեմբերյան սոցիալիստական հեղափոխությունից հետո բազմաթիվ բարձր պաշտոններ է զբաղեցրել: Մահացել է 1951 թվականին:

***

Բոլշևիկյան խմբակցությունն ընդամենը կղզյակ էր սևհարյուրակայինների զանգվածի՝ ամենահետադիմական Չորրորդ Պետդումայի բիզոնների մեջ: Բոլշևիկ պատգամավորների շուրթերով Ռուսաստանի ողջ բանվոր դասակարգն իր պահանջներն ուղղեց ցարական կառավարությանը և բացահայտեց ցարիզմի արյունալի սանձարձակությունը։ Դումայի ամբիոնից մեր ելույթներն ունեին հսկայական կազմակերպչական և հեղափոխական նշանակություն։ Յուրաքանչյուր հեղափոխական աշխատավորի նկատմամբ ամենադաժան ոստիկանական հալածանքի պայմաններում մեր խմբակցությունը, որն ուներ հարաբերական «օրինական» հնարավորություններ, բնականաբար, պետք է դառնար կուսակցական աշխատանքի կենտրոն Ռուսաստանում։ Կուսակցության բոլոր թելերը միահյուսվել են այստեղ՝ խմբակցությունում՝ մի կողմից՝ Ռուսաստանի ամենահեռավոր շրջաններից, իսկ մյուս կողմից՝ արտերկրում տեղակայված կուսակցական ղեկավար մարմիններից։ Բոլշևիկ պատգամավորները շարունակական շփման մեջ էին աշխատավոր զանգվածների հետ, այցելում էին գործարաններ և ֆաբրիկաներ, ստեղծում էին կուսակցական բջիջներ, կազմակերպում էին գրականության տպագրությունն ու հրատարակումը և այլն: Խմբակցության կազմն ամբողջությամբ բանվորներ էին. Մալինովսկին (հետագայում պարզվեց, որ սադրիչ էր), Սամոյլովը, Շագովը և այս տողերի հեղինակը դումայի պատգամավորներ էին ընտրվել այն գործարաններից և ֆաբրիկաներից, որտեղ նախկինում աշխատել էինք։

Վլադիմիր Իլյիչը, մեր խմբակցության գործունեությունը հատկապես կարևոր համարելով կուսակցության և ողջ հեղափոխական շարժման համար, առանձնահատուկ հոգատարություն և եռանդ դրսևորեց նրա նկատմամբ՝ ուղղորդելու իր աշխատանքը ոչ միայն խմբակցության ձևավորման, այլև հենց ընտրությունների ժամանակ։ Ընկեր Լենինը ծայրահեղ զգուշությամբ հետևում էր ընտրությունների ժամանակ աշխատողների բոլոր տրամադրություններին, վերահսկում է բանվորների ապօրինի նախընտրական հավաքները, որոնք մենք ստիպված էինք կազմակերպել անտառներում «բնության գրկում» ՝ թաքնվելով ոստիկանությունից, ուղարկում էր իր հրահանգները, ղեկավարում էր նախընտրական քարոզարշավը ։ Ընտրություններից անմիջապես հետո, բանվոր պատգամավորների՝ Սանկտ Պետերբուրգ ժամանելուն պես, Վլադիմիր Իլյիչը հոգաց, որ կազմավորվի խմբակցությունը, հետաքրքրվեց յուրաքանչյուր պատգամավորով առանձին, ամփոփեց նախընտրական քարոզարշավի արդյունքները, պարզեց, թե ինչ պայմաններում են ընտրությունները կայացել, և ինչ հրահանգներով են եկել պատգամավորները: Կրակովից հատուկ հարցաթերթ է ուղարկվում բանվորական կուրիայից ընտրված պատգամավորների համար։ Այս հարցաշարի 19 կետերը մանրամասն հարցեր էին պարունակում ընտրություններին աշխատողների մասնակցության աստիճանի, նախընտրական ժողովների առաջընթացի, նախընտրական գրականության տարածման, ցուցակների կազմման մեթոդների, ժողովներում վեճերի, հանձնաժողովների կազմի, այլ քաղաքական անձանց ելույթների վերաբերյալ։ Վլադիմիր Իլյիչը հարկ համարեց չսահմանափակվել միայն պաշտոնական պատասխաններով, այլ խնդրեց, որ յուրաքանչյուր պատգամավոր համահունչ խոսի իր նահանգի մասին, նկարագրի այն ամենը, ինչ տեսել է ընտրություններում։ Լենինը շատ էր կարևորում այս բնութագրումները, քանի որ դրանք պետք է ամբողջացնեին բանվոր դասակարգի տրամադրությունը։ Հարցաթերթիկին կից նամակում Վլադիմիր Իլիչը խնդրել էր հնարավորինս արագ պատասխաններ ուղարկել: Քանի որ Դումայի սոցիալ-դեմոկրատական խմբակցությունն այն ժամանակ դեռևս միավորված էր մենշևիկների հետ, Լենինը անհրաժեշտ համարեց հարցաթերթիկի հարցը պաշտոնապես չբարձրացնել, հակառակ դեպքում «կառաջանան բյուրոկրատներ և վեճեր» ։

Մենք ամուր կապ ստեղծեցինք Վլադիմիր Իլյիչի հետ, որն ավելի ու ավելի ամրապնդվեց։ Իլյիչից մենք օգնություն ստացանք դումայում և դումայից դուրս մեր գործունեության բոլոր հիմնական լուրջ հարցերի շուրջ։ Վլադիմիր Իլյիչը ոչ միայն ղեկավարում էր ամբողջ խմբակցությունը, այլև օգնում էր յուրաքանչյուր պատգամավորին իր աշխատանքում։

(շարունակելի)

Առաջխաղացնել այս նյութը
Նյութը հրապարակվել է Մամուլի խոսնակի շրջանակներում:
Գրանցվի՛ր և հրապարակի՛ր քո հոդվածները:
Հավանել
0
Չհավանել
0
730 | 0 | 0
Facebook