Makaleler

Սիրտս երազ էր՝ մի օր կտեսնեմ, Միտքս թաթիս տակ՝ մի օր կծաղկեմ, Ես անկրելի ու՞մ աղոտ կեսն եմ, Սառչելուց հետո խյուսը կկիսեմ։

Բացահայտեմ ոչնչի մեջ մի բան, Դատարկ գլխով, առանց գրգիռ-մղման, նույն ճռռոցն է փետուրի, թե դռան։ Տաղանդ չունեմ, սիրտս լուռ է, ի դեպ, Վերքս ցավից տարանջատեմ անդեպ, Մեջգիշերին թե մի քիչ ...

Շռայլության տվիչներից լուսնից էլ ես գեղեցիկ, Իրիկնաշաղ իմ հատվածում ճամփաներով մենաձիգ Մեկ սահում ես թանկ ու անուշ ցնծուհու պես դուրեկան, Միանձնուհու նման մեկ էլ վեր ես թռչում թեական։ ...

Ջրի նման կյանքս անցավ մատներիս միջով, Անողոք են տարիներս և օրերս ՝ անթով, Մեծ աշխարհի վարթ ու բըլբուլ՝ բաղ ու բաղաթին, Ուղիղ գծով պտույտներս են շրջատաշ չարխին։ Մանվածապատ ինչ էլ գրեմ, ...

Մտացածին քո աշխարհն էլ պայթեց, Ջուրը քշեց մոլար աստղ ու ասուպ, Մեղքից հետո մահը էն ու՞մ խայթեց, Շուք ու շվաք դրվագներում անսուտ։ Խորատակի եզրը քանի լիզես, Վարդահյուս է ...

Շիլ աչքիդ ծուռ հայացքս ի՞նչ անի, Տակնահան, դրսի՞ց եմ սարսելի, Մեծ պաղքին թե կրկին սառչեի, Ձենձնոցս անդորրն էր հնչածի։ Ողջն անցավ և մեկ է, սիրելիս, Բազ դեղին, ոսկեզօծ, թե անգին, ...

Խոսելեն դադրիս, հանդարտիս թեև, Հայացքով քաղցրիկ գորովէս թեթև… Ցավը չիմացած, սերը չապրեցի, Հուզմունքը նույնն էր, տրոփն էր տարբեր, Հավկուրի նման սիրտս թերթեցի, Մի աղոտ լույս ...

Հրճվանքը կանցնի, կմնա ցավը, Ցավի դեպքում է աշխարհս ունայն, Ոնց մոտարկում եմ, իմ գինու գավը Ամեն հուշիս հետ պարպում եմ անձայն։ Մտքի՞դ չեմ գալիս․ նախանցյալ օրդ, Էլ սրբարանիդ դուռը ...

Ինձ կյանք տվողը իմ կյանքը չառավ, Բարունակ էի ծնվածս օրից, Ով դիմեց հյուսիս, ես՝ դեպի հարավ, Դվինում գտա իմ բուրգը նորից։ Այն ո՞վ էր շարժել քարե տապանս, Խունկ ու կենդրուկի բուրմունքն է ցնդել, ...

Հենվել եմ օրվա փշաքաղ ուսին, Երկունքի ցավը պատել է լուսնին, Տղաբերքի հետ եղեգան փողից Հուր է բարձրանում, այս դեպքում՝ նորից։ Մով ծովերի մեջ ցոլքերը արծաթ Տիրոջ ձանձրույթն են ձկան պես ներկում, ...

Համրության նման ամենահառաչ Ապաշավանքիս ափը նկարիր, Ճախրի մեջ մենակ՝ գեշ, կամ անարատ, Մգլածությունս գինու մեջ սուզիր։ Շուքիս վրա է լույսդ թափանցել, Սոսկումիս կեսը՝ անողորմ ճռինչ, ...

Աշխարհը բեմ Եվ ես տխուր մի խաղարկու, Իմ դերերն եմ, թե չհարբեմ, Դեռ թվարկում, Իմ սերերն եմ․․․, բեր, չթարթեմ, Սևեռաբիբ Այս ի՞նչ տաղ եմ արտասանում, Մի երկվայրկյան և մի ...

Ա Ակնախտիտ ցող ու արցունք այտս են թրջում ապարդյուն, Մի՞թե զուր է՝ կամ անձրև է, կամ սրսուռ է, ապա ձյուն, Ցնորական զմայլանքիս դրվագներում կիսավարտ Հուշի նման էլ չեն ծաղկում կուժկոտրուկ ու ...

Աշխարհը կճուճ՝ դատարկահնչուն, Ես էլ իմ սրտի ճաքերն եմ հաշվում, Ասում եմ միթրը չտա՞նք լողվորչուն, Իր չլուտ ջանից նա հո չի քաշվում։ Գիրգ կյանքը, գիտեմ, մի գլուխ լավ է, Վերջին պատառն է, ...

Ելման կետից՝ մեկ դեպի մեկ, մեկ դեպի այլ կողմը ելման, Ինձ տարուբեր որպես թրթիռ, ոնց ելևէջ, ցնցումի խաղ, Հարակատար դերբայների անխոնարհ ձև, իմ հոլովման Ներկա, անցյալ և ապառնի ժամանակի չափերում կաղ։ ...

Ակնկորության ամոթի շրջան, Երբ ինձ հատում ես միևնույն կետում, Թե մեղքի չգամ, թող ինձ չխճան Քո տարածության սրտիդ մոտ կեսում։ Սիրո միջինի խոհական մասում Էս ինչ անփույթ եմ քեզ փառաբանում, ...

Հպավորի մաղձը, գինին տտիպ, տտիպ, Ես փնտրեցի ծովի արձագանքը կապույտ, Դեմքիս անձայն ծիծաղ՝ տարակուսանք-ժպիտ․․․ Այս աշխարհը դառն էր այս էլ քանի պտույտ։

Այս աշխարհի լավ ու վատին անտարբեր, Մեկը լիներ, իմ փոխարեն թող հարբեր, Ես չիմացա, թե ոնց հասա այս փառքին, Մի սուրբ չկար, ինձ գոնե մարդ հռչակեր։

Ես ինչ գրում եմ հանձնում եմ քամուն, Քամին թրթիռ է սրտից զգայուն։ Երկտողներով է միտքս շարադիր, Մի գրգանք հետո ես էլ եմ արբշիռ։ Երբ հաղորդության ծեսն այս ավարտվի, Միս ու արյունս էլ չեն աղարտի։ ...

Անչարությանս որպես հավելված, Անբեր օրերիս կնիքը վրան, Հետդարավոր է սիրտս ավերված Եվ վաղնջական՝ ոնց հուշի խորան։ Իբրև հույզերիս բոլորակ ու ծոց, Արյան ցոլքերիս չափածո մի խաղ, Անդոհ մղձավանջ և ...

Գայլախազի մեջ հոգի դրեցի, Եվ պեծին տալով տաղս գրեցի, Թե նռնաքարի ճաքերս հաշվես, Կարմիրն ի՞նչ գույն է, ինձ էլ կհուշես։ Հոբելիքի պես նեղանձուկ կորա, Քե՞զ էլ է թվում, որ կոթող դարձա, Արձանասյունիս ...

Էն չտեսնված բանի սուրբ նշանը, Էլ մի քշի երերմանի շանը, Ցավին հունչ է վենկվնկոցը մարում, Շունն ինչ անի, ասենք, քոփակ տարում։ Զըրզուռ հույզի ալեկոծն է լավը, Խտղտանքից ծիծաղդ էլ է գալիս, ...

Դու կհարցնես, թե ի՞նչ շոր հագնես, ես կասեմ, հագիր երանությունդ, Անսքող, կասեմ, եթե չկանգնես, Ըստգտանելուս բա ո՞նց ճանաչես։ Հանցանքի, կասեմ, մեկն ինձ կբավի, Թե քեզ սիրելը կատարյալ մեղք ...

Հմայանքի ժամանակն էլ կանցնի, Ջուր կդառնա չքնաղ սառցե փերին, Ես չեմ լինի, երբ նա ինձ կհարցնի, Թե սրբերից ո՞վ էր իր խղճի գերին։ Էլ ո՞նց ասեմ, անգութ, սիրտ ու հոգիս Քո տարափը անհետ ...

Երանի Ձեզ, որ տեսնում եք լույսը, Խելակորույս, խելակորույս աշխարհ, Ի դերև է պարապ ժամի հույսը, Մահից հետո՝ հաղորդության նշխար։ Ի՞նչ է, կասե՞ք, տնօրհնեքի գյուտը, Նկատով եք այս մարմինս ...

Սրտիդ թողանքն է տարածական չափ, Ինձնից հեռու ես քանի գրկաչափ, Նույն փայլի մեջ ենք՝ երփներանգ սադափ, Ոչինչ չես լսու՞մ, կծկվում եմ անափ։ Քանի անկյուն եմ այսպես սալարել, Եվ կուչ գալով եմ ...

Ժամանակ դեռ կա, որ հոգեվարքիս տագնապը ցրես, Դեռ մի քիչ էլ կա, որ հուշերիդ մեջ ինձ մտապահես, Մի ակնթարթ կա, ուր հապաղել եմ մինչև լուսնալիր, Ինձ բան չմնաց, բայց հենց ...

Մնաս բարով, իմ սեր, իմ թանկ ներհայեցում, Դու հո գիտես ջան ես, բուստ ու մնջան ես, ջան։ Թե ձյուներից ճերմակ և ժպիտից լուսե, Հույսի նման անմոտ, ապա ցոլքից թանձր, Ցավի նման կարծր ինձ ես ...

Գիշերս կես է եղել, սև սաթի ժամ է, Թե քիչ էլ անցնի՝ ուշաթափ ժամ է, Դու ունկ չդնես իմ մթնալույսին, Անմեռոն ցոլքի թագադիր ժամ է։

Այսօր տաղիս համար հոգի տվող չկա, Վերացական միայն սիրո հույզս մնաց, Ստվերներում՝ նշույլ, և իմ շողքից առկախ Սեր չմնաց, ավաղ, այս աշխարհում մթնած։ Սրտիս կծկումներով ցավից դեպի թողանք, ...