Ջարդեցի՜ն այնպես՝
ոչնչի համար
և ամե՜ն ինչի:
Ոչնչի համար և ամեն ինչի:
2 000 000 մարդ ի խաչ բարձրացավ,
2 000 000 խաչ տնկվեց հողում,
2 000 000 խաչ տապանաքարին չփորագրվեց:
Մրգաշատ գյուղի Վ. Ափոյանի անվան №1 միջնակարգ դպրոցի միջին և ավագ դասարաններում սովորող աշակերտները իրենց հարգանքի տուրքը մատուցեցին Եղեռնի զոհերի հիշատակին:
Երթը սկսվեց ժամը 2000-ին՝ դպրոցի բակից: Ուսուցիչներն ու աշակերտները ջահերով և ծաղիկներով քայլեցին դեպի գյուղի կենտրոնում վեր խոյացած հուշաքարը: Խորհրդավոր էր գիշերվա լռության մեջ՝ քամու ցավացիր ոռնոցի ներքո՝ այնքա՜ն համեստ մոմավառությունը:
Աշակերտներին ոգևորեց պատմության ուսուցչուհու կոչ-խոսքը . «Շնաղոթքը շների երգն է, մեր աղոթքը առ Աստված է: Ապրենք հավատքով և այն հույսով, որ ընկածների արյունը՝ վրեժի խենթ ծարավ է բերում կրկին և կրկին, և անօրենը պետք է պատժվի»:
