Makaleler

     Կրկին շոյում եմ աշխարհի խեցին,
     Այս անգամ սակայն ներսից եմ փարվում,
     Թունդ առնելու չէ, թեև ձգեցի
     Տարակուսանքս ու․․․ անմիտ եմ լարվում։
     Շրջանադարձիս մի ծեր սակրավոր
     Բահ և թիակով զարմանքս է նշում,
     Նա էլ ինձ նման սիրուց կրավոր
     Կոչունքից հետո աղոտ է հիշում։
     Նոր եկած գինին մի քանի գավ է,
     Հալածված շան պես ոտքերս է ընկնում,
     Կինը ասում է, թե մախմուր լավ է,
     Ճոճվելուց հետո անշարժ եմ կանգնում։