Makaleler

     Վերացարկում եմ աշխարհիս բանը,
     Գետնամած տեղս անհունում ձոր է,
     Բողար, ձայնում եմ նկարի շանը,
     Աղջկա հագին աբրեշում շոր է։
     Սևափոր դռլոն, քելքիդ մեջ շորոր,
     Իստակ ջրերիս ակունքին ես մոտ,
     Ու քո պտերը ես տարին բոլոր
     Թվաքարում եմ ոնց մի անամոթ։
     Խայտավոր, նախշուն ծաղկանկարում
     Ես գինեթթվի աղերն եմ վրձնում,
     Հարբած մի բան չի, օրս է երկարում,
     Ասես աշխարհիս անլույսն է ձնում։