Գարուն` այնքա~ն մեղմ, այնքա~ն քնքշաբույր,
Ինձ շատ արև տուր, արև ու համբույր,
Անձրևի կաթիլ ու տաք քամի տուր,
Ինձ գարնանային անուշ ծաղիկ տուր:
Խենթ քամիների հետ տար ինձ դեսուդեն,
Թող ինձ մոր պես մեղմիկ նրանք օրօրեն.
Ծառերի սոսափը` ինձ օրորոցային,
Երկնի անհունը` տանիք իմ գլխին:
Հետո արթնացրու ինձ իմ անուշ քնից
Մի անուշ, քնքուշ, տանող մեղեդուց,
Երեսս օծիր ցող-կաթիլներով,
Գլխիս պսակ դիր թարմ ծաղկաթերթով:
Մարմինս օծիր կախարդված ջրով,
Մի երկար զգեստ տուր` քո շնչով, բույրով,
Քամին թող շոյի վարսերս փարթամ…
Ու այսպես այնքան,
Որ ես ինձ հավերժ գարնան թագուհի զգամ:
