Բոլորիս կյանքում լինում են ուրախ ու երջանիկ օրեր, և մենք երբեմն ցանկանում ենք կրկին վերապրել այդ օրերը: Բայց ցավոք դա հնարավոր չէ` անցյալը ետ չես բերի: Կարող ես ուղակի հիշել ու մտովի մի պահ տեղափեխվել անցյալ:
Թերթում ես անցյալիդ էջերը ու կարոտում, կարոտում ես նաև հենց քեզ, քանի որ զգում ես, որ դու անցյալում ուրիշ էիր, իսկ հիմա...հիմա փոխվել ես` փոխվել ես հոգով, մտքերով, փոխվել ես ամեն կերպ: ԵՎ որպես հետևանք փոխվել է նաև կյանքդ:
Փոխվել են աչքերդ, նրանք հիմա սպիտակը սև են տեսնում, բարին` չար, իսկ թուլը ուժեղ է երևում, քանի որ հենց դու ես թուլացել....հուշեր, հուշեր` անվերջ հուշեր... բայց հանկարծ վեր ես թռչում ու սթափվում ես:
Հասկանում ես, որ քեզ փոխել է կյանքը, հասարակությունը: Հասկանում ես, որ փոխվել ես ուրիշներից չտարբերվելու համար, փոխվել ես, որ ապրես, որ թույլ տալ ապրել: Այո թույլ տան, քանզի հասարակությունը ճզմում է նրան ով տարբերվում է բոլոից: Հիմա արդեն դու էլ ես "Հասարակություն" դու ես ճզմում ուրիշներին: ՃԶՄՈՒՄ ԵՍ ՔՈ ՀՈՒՇԵՐԻ ԵՍ-ին: