Պարսիկների հետ պատերազմելիս հայոց Արաքս թագավորը մեկի միջոցով նախազգուշացվում է, թե ինքը միայն այն ժամանակ կհաղթի պատերազմում, երբ աստվածներին զոհ մատուցի երկու լավագույն ամենագեղեցիկ կույսերին:
Թագավորն ընկնում է հուսահատության մեջ: Նա ոչ մի ելք չէր գտնում, քանի որ ամենագեղեցիկ աղջիկները նրա երկվորյակ դուստրերն էին: Ամբողջ գիշեր նա գազանի պես ոռնում էր, իրեն պատեպատ խփում: Իսկ առավոտյան խնայելով իր դուստրերին` Արաքս թագավորը հրամայում է զոհաբերել հպատակներից մեկի աղջիկներին:
Վերջիններիս հայրը, իր մեջ միառժամանակ խեղդելով դառնության ու վիրավորանքի զգացումը, որոշում է վրեժխնդիր լինել: Թաքստոցից գտնում է Արաքսի աղջիկներին ու արյամբ լուծում արյան վրեժը, այնուհետև փախուստի դիմում:
Այդ մասին իմանալով` Արաքս թագավորն իրեն նետում է Հալմոս գետը, որն այդուհետ սկսվում է կոչվել Արաքս: /Ըստ Արամ Ղանալանյանի/
