Все записи

Օրերից մի օր իմ գարունն էլ կբացվի, իմ այգին էլ կծաղկի...

Իսկ ես Երջանիկ եմ...Երջանիկ եմ, չնայած նրան, որ դրա ստացման հիմնական աղբյուրն այժմ չի ցանկանում կիսել ինձ հետ այն... չնայած նրան, որ Նա հեռացավ. կարևորը, որ եղել է...Երջանիկ եմ, որ Քեզ հանդիպել եմ, ...

Ինչ-որ մի բան միշտ պակաս է, ինչ-որ մի բան միշտ կիսատ է, միշտ չի բավարարում ներքին հոգեվիճակս...Նույնիսկ որոշակի երջանիկ պահերին, որ ունենում եմ, միշտ այցելում է Քեզ չունենալու միտքը, որը երջանիկ վայրկ

Եթե միայն իմանայիր, թե ինչքան կոտրված երազանքներ կարող ես վերականգնել, թե ինչքան սառած հույսեր, անհաս թվացող, անորոշությունից անզգա դարձած մտքեր կարող ես փրկել, ետ բերել, կյանքի կոչել...

Բառեր, որ գուցե դեռ երկար տարիներ շարունակեն այն նույն ուժով ցավեցնել` ամեն առավոտ, ամեն երեկո, և ոչ միայն...Բառեր...Չէ՞ որ դրանք Մեր ուղին են քանդել... Միասին ընթացող ուղին...

Ինչու՞ ես շտապում, Իմ անհա~ս երազ...Թող որ վայելեմ քեզ ևս մի անգամ, Նրա ներկայությունը` ևս մի վայրկյան...Այդ ու՞ր ես գնում, Իմ հրա~շք երազ, Օգնիր զգալ պահերն այն կորցրած, Որ վերըստին համարեմ իմ ...

Միգուցե հանդիպենք մի օր: Չէ՞ որ պատահականություններն արդեն մեզ չեն զարմացնում:

Չկաս...ու միգուցե ես դադարեմ, ես սովորեմ կիսատ ապրել....

Նախանձում եմ Քեզ...նախանձում եմ այնքա~ն, որ նման չեմ Քեզ... Ավա~ղ մենք տարբեր ենք... չեմ կարող ես Քեզ պես...ես չեմ կարող սառը այդպես...

Ուզում եմ հավատալ, որ չեմ սխալվում, որ երբևէ Քեզ Շնորհակալ կլինեմ, որ տանջանքներիս համար «մեղավոր» լինելուդ «շնորհիվ» ես ունեմ այն, ինչի մասին միշտ երազել եմ:

Անդարձությու~ն, ինչու՞ ես այսօր ընտրել ինձ, ինչու՞ ես փորձում պղտորել այսօրվա հանգիստս անցյալի անհաս երանգներով...

Քո աչքերում ես հանկարծ տեսա Ինձ համար մի վառ ապագա: Քո աչքերում լուռ նկատեցի Իմաստը այս խամրող կյանքի:Քո աչքերը ուժ տվեցին, Ու սիրտս սիրո նոր շնչով լցրին..Քո աչքերն ինձ լուռ հուշեցին, Որ ...

Նա նման չէր ուրիշներին, Նա Ուրիշ էր...Նրան ես Սիրում էի...

Ների~ր... Ների~ր ինձ ամեն ինչի համար... Բառեր, որոնք շատ դժվար է երբեմն ասել, քանզի գիտեմ, որ դրանք լիովին չեն կարող մեղմացնել այն ցավը, որ առաջացրել եմ...Ինքս էլ ապրել եմ այդ ցավը, ու գիտեմ ինչի մեջ ...

Կհանդիպենք դեռ, կնայես աչքերիս... Դու «սպանեցիր» ինձ...Իսկ ես այնքա~ն մաքուր էի, այնքա~ն միամիտ, այնքա~ն երիտասարդ, այնքա~ն կյանքով լի...Իսկ ես այնքա~ն էի դեռ «ապրել» ...