«Զվարճապատումի ընթերցումն առողջությանը նույնքան օգտակար է, որքան մարմնամարզությունը»:
Ալֆոնս Կարր (1808 - 1890), ֆրանսիացի գրող, լրագրող, «Լը Ֆիգարո» թերթի խմբագիր
Հին հույն փիլիսոփա, մաթեմատիկոս, տոմարագետ, աստղագետ ու ճարտարապետ Թալես Միլեթացին (մ.թ.ա. 624 - 546) մի որոշ ժամանակ առևտրով է ապրուստը վաստակել: Եվ, ահա, նա մի անգամ էլ ջորիներին աղ է բարձում ու տանում է վաճառելու: Երբ հասնում է ճանապարհին պատահած առաջին գետակին, հոգնած ու քրտնած ջորիները պառկում են գետի մեջ, որպեսզի զովանան: Թալեսը թողնում է, որ գրաստները թարմանան, բայց երբ դրանց ոտքի է հանում ճանապարհը շարունակելու, նկատում է, որ ջորիների բեռն էականորեն թեթևացել է: Աղը ջրում հալվել էր: Ճանապարհին հանդիպած մյուս գետակներում ևս ջորիները պառկում են զովանալու: Այսպես կորցնելով ամբողջ աղը՝ Թալեսը որոշում է հաջորդ անգամ ջորիներին սպունգ ու կտորեղեն բարձել: Երբ հասնում են գետին, ջորիները նորից պառկում են ջրի մեջ, որպեսզի զովանան: Այս անգամ բեռներն այնքան են ուռչում ու ծանրանում, որ ջորիները կորցնում են ջրում պառկելու սովորությունը:
