Статьи

     Ես քեզ չեմ խնդրում, քեզ աղաչում եմ,
     Անտեր շան նման անվերջ հաչում եմ,
     Սերս ավազ չէ, որ մաղով մաղեմ,
     Այս անապատում ես հառաչում եմ.
     Լույս է պատկերդ. մութ իմ անձավում
     Տավիղն է ահա ողբաձայն հնչում:
     Դե, վերադարձիր լուսե թագուհի
     Սերս մոմի պես անվերջ է մաշում .
     Հալած մոմն ինձ ի՞նչ.
     Նրանով անցնող իմ թելը տուր ինձ:
     Ես քեզ չեմ սիրում, ես քեզ պաշտում եմ.
     Ստվերս, այն նույն ծանոթ պատկերը,
     Հազար տեղ ծալվել, հազար ստվերի
     Անիմաստ խառնվել. ես ինձ եմ ատում:
     Ախ, քեզ սիրելու համար ինքս ինձ
     Մորթազերծ անե՞մ, ո՞նց հագնեմ ես ինձ.
     Ոսկորներս դու՞րս, եւ արյուն ցայտե՞մ,
     Ի՞նչ անեմ, ասա. չսիրե՞մ, սիրե՞մ...