Դուք դեռ պնդու՞մ եք, թե փորձությունը
Չար հայացքից երկուսն ունի,
Գրավ դրեք ձեր որբությունը,
Նույն սրվակն է, կաթը՝ թույնի։
Անկախ ապրելը ձեր գաղափարն է,
Ոնց էլ ձգտեք՝ հնար չկա,
Միակ եթերը, ուր զինադադար է,
Հազար տարով է․ Աստված վկա։
Երեկ էլ մեկ էր, այսօր՝ երկու,
Վրաոռի են օրերն անցնում,
Ինչ որ հաստատ է, դա եք հերքում,
Թե հողեր կան, որ չեք հանձնում։
Էլ ում ձագին եք մատաղ անում,
Սև դևի պես յոթգլխանի․․
Ոնց չեն հատնում, կամ չքանում
Կերպարներն այս բալագանի։
