Նայեք, ուղղակի մի պահ նայեք այս վեհ ու քաջ արիացու դեմքին առաջին նկարում.... Ու համեմատեք երկրորդ նկարի խեղճ հայի հետ... Այն ցավը, որ ՆԱ է զգում, մենք ևս ազգովի պիտի զգանք: Եվ եթե համապատասխան մարմինները չկարողանան այս հարցին լուծում տալ, ժողովուրդը պիտի ոտքի ելնի: Եվ երբ ելնի ժողովուրդը, էլ ինչ դատավոր, էլ ինչ օրենք...Երբ դանակը հասնի ոսկորին, վեր կկենա հայը, վեր կկենա ազգը ու կապացուցի, թե ինքն ով է, որտեղից է եկել ու ինչերի միջով է անցել... Ու ոչ մի ռուս շուն չի հանդգնի ըմբոստանալ ՀԱՅԻ դեմ, ԱՐԻԱՑՈՒ դեմ: Այն ցավը որ տարիներ շարունակ կրել ենք մեր սրտերում, հիմա այս մարդու աչքերում է արտացոլվում... Պիտի կրծենք մեզ նվաստացնողի, մեզ չհարգողի կոկորդը, պիտի վերականգնենք մեր նկատմամբ եղած երբեմնի հարգանքը...
