Ասեմ, որ դեռ սիրում եմ քեզ
Եվ ավելի խորն եմ սիրում,
Որ առանց քեզ հոգիս կարծես
Որբ է, մենակ այս աշխարհում,
Բայց, երբ նորից տեսնում եմ քեզ
Անտարբեր եմ ես ձևանում,
Սովորական անցորդի պես
Բարևում եմ ու լուռ անցնում:
Եվ այդպես ես ամբողջ կյանքում
Կխաբեմ ինձ ու աշխարհին
Հոգով քեզ հետ ու քո գրկում,
Բախտով կարոտ քո համբույրին: