Երկիր մոլորակի գլոբալիզացիայի համար երբեք էդքան ծառայություն չի մատուցել հարաբերությունների և ոչ մի տեսական համակարգ, որքան որ մատուցելա Լիբերալիզմը: Էսօր էդ տեսակ հարաբերության օրինաչափ վախճանը վրայա հասել, քանզի Երկիր մոլորակը իրա նյութական ռեսուրսներով հանդերձ անսահման ձգվող ռեզին չի, իսկ էդ դեպքում նորանոր շուկաների նվաճման հարց չկա ու չի՛ էլ կարա ըլնի: Տնտեսական հարաբերությունները լիբերալ մեթոդոլոգիայով ընդլայնվելու հորիզոնական արեալ չունեն, որի փոխարեն ստիպված են էդ հարաբերությունները տրանսֆորմացվել ուժեղ, գերկենտրոնացված ուղղահայաց հարաբերությունների ու որդեղ գերհզոր ու գերմեծ կորպորացիաներն են որոշում նյութական ու մարդկային ռեսուրսների հոսքերը, ծախսերը՝ ներառյալ բանկիրության կողմից ֆինանսավորվող պատերազմները՝ որպես էդ հարաբերությունների ուղղակի պատճառ ու հետևանք: Լիբերալիզմը իրան համարյա սպառել ու ավարտվելա Երկիր մոլորակի մասշտաբով ու լրիվ այլ հարցա, որ ոմանք դրանից տեղյակ չեն: Լիբերալիզմի՝ որպես տնտեսական ու հասարակական հարաբերությունների համակարգի սպառման ամենաակնհայտ ապացույցը տեխնոլոգիական առաջընթացի հիման վրա զինված կեղծ էլիտաների կողմից բանկիրության ու կորպորացիաների տերերի խմբի պատվերով տոտալ հսկողության սահմանման միջոցառումներն են՝ Երկիր մոլորակի բնակչության հստակ կրճատման ու միակենտրոն կառավարման ծրագրերով:
Հեղինակ՝ ՍՏԵՓԱՆ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
Շվեդիա, Էնշոփինգ
