Մինչև Ֆրանսիական Մեծ հեղափոխությունը միապետական Ֆրանսիայում «դու» ով դիմելը գռեհիկ անպատկառություն է համարվել:
Բայց հեղափոխությունից հետո բարքերը փոխվել են, և հեղափոխական Կոնվենտը 1793 թվականի նոյեմբերին հատուկ օրենք է ընդունել, համաձայն որի՝ հանուն համընդհանուր եղբայրության պարտադիր է համարվել մեկմեկու «դու» -ով դիմելը ամբողջ երկրում:
Սակայն այս պահանջն ընդամենը մեկ տարի է իրականացվել: Հեղափոխության ամենաարմատական առաջնորդ Մաքսիմելիան Ռոբեսպիերի սպանությունից հետո, օրենքն այլևս չի գործել:
Ի դեպ, Ռոբեսպիերը կարծես նախազգացել է, թե ինչ է լինելու իրենից հետո: Մահապատժի վայր տանելուց առաջ Ռոբեսպիերը հակվում է, որ գուլպաները վեր քաշի, բայց չի կարողանում: Տեսնելով դա՝ մեկն օգնում է նրան, և Ռոբերսպիերը ցածրաձայն ասում է նրան. «Շնորհակալ եմ ձեզանից, պարոն»:
Շրջապատողները կարծում են, թե նա խելագարվում է, որովհետև արդեն վաղուց մարդիկ միմյանց «դուք» -ով չէին դիմում և թագավորների ժամանակը հիշեցնող «պարոն» բառը չէին գործածում: Բայց Ռոբեսպիերը չէր խելագարվել, նա պարզապես ցանկացել էր ասել, որ հեղափոխությունը տապալվել է, որ հանրապետությունն այլևս գոյություն չունի, որ տեղի է ունենալու վերադարձ հին ռեժիմին և որ անցած տարիների բոլոր ձեռքբերումները կորսվելու են:
