Makaleler

Մեր լեզուն մեր խիղճն է դա,
     Սուրբ հացը մեր սեղանի,
     Մեր հոգու կանչն է արդար
     Ու համը մեր բերանի:

Մեր լեզուն ծուխն է մեր տան,
     Մեր կշիռն աշխարհի մեջ,
     Նա աղն է մեր ինքնության,
     Էության խորհուրդը մեր:

Մեր լեզուն արյունն է մեր,
     Արյունից ավելի թանկ,
     Մեր բուրմունքն ու գույնն է մեր,
     Մեր լեզուն մենք ենք որ կանք:

Նա պիտի մեր առաջին
     Ու վերջին սերը լինի,
     Ի՞նչ ունենք էլ աշխարհում,
     Որ այսքան մերը լինի: